ROSNĄCE FIGURY
Strzyżenie roślin w zielone figury ma wielowiekową tradycję. Prawdziwe mistrzostwo w tej dziedzinie osiągnęli ogrodnicy dworscy doby renesansu. Później ten rodzaj sztuki zaczął się upowszechniać także poza założeniami pałacowymi. Część tej tradycji odnajdziemy we francuskich ogrodach klasztornych i angielskich ogrodach krajobrazowych.
W strzyżeniu zielonych figur nie ma żadnych ograniczeń co do form.
Dopuszczalne są zarówno proste figury geometryczne, jak i fantazyjne esy- floresy. Klasyczne kule w doniczkach wyglądają dobrze przy wejściu do domu, ustawione symetrycznie po obu stronach drzwi. W gruncie prezentują się udanie jako rośliny towarzyszące bylinom lub niedużym krzewom ozdobnym. Figury niestandardowe prezentują się najciekawiej solo, bo tylko wówczas da się dostrzec ich piękno w najdrobniejszych szczegółach. Często powtarzanymi motywami są zwierzęta, postaci z bajek, przedmioty codziennego użytku. Stworzenie takiego dzieła wymaga czasu, systematyczności i pewnej ręki, niemniej jednak nie jest aż tak trudne, aby z zadaniem tym nie mógł sobie poradzić nawet ogrodnik amator. Najchętniej wybieraną rośliną do formowania jest bukszpan. Jego popularność wynika przede wszystkim z teg, że jest zawsze zielony, ma drobne liście i dobrze znosi cięcie. Godne polecenia są także laurowiśnie, ligustr, i ostrokrzew. Spośród iglaków do formowania nadają się sosna górska, żywotnik, cis, cyprysik. Stanowisko wybieramy, kierując się potrzebami świetlnymi rośliny. Grab i sosna lubią miejsca słoneczne. Cień jest odpowiedni na przykład dla cisa i ostrokrzewu karbowanolistnego. Wspomniany wcześniej bukszpan czuje się dobrze w niemal każdym miejscu. Duży wpływ na jakość i wygląd figur ma termin cięcia. Cię cie korygujące, nadaje roślinom nowe kontury, przeprowadza się już w marcu. Później w zależności od gatunku i jego siły wzrostu, cięcie powtarza się wielokrotnie na przestrzeni kilku miesięcy, zwykle od maja do polowy lipca. Zabieg ten przeprowadzamy w pochmurny dzień .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz